ธรร ประช : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 37 / 53

ธรรมะ ประช เผชิญหน้า พญามัจจุราช ๓๓๔ ธรรมและเลิกเบียดเบียนสัตว์ตลอดชีวิต พระเถระได้อนุโมทนาในกุศลจิตของพระกุมาร แต่เมื่อ ตรวจดูอายุสังขารของพระกุมารแล้ว ได้บอกว่า พระกุมารจะมี ชีวิตอยู่เพียง ๕ เดือนเท

บทความนี้เล่าเกี่ยวกับพระราชกุมารที่เผชิญหน้ากับความตายหลังจากได้รับคำทำนายจะมีชีวิตอยู่เพียง 5 เดือน จากพระเถระ ซึ่งได้สอนให้เขาใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่าและสั่งสมบุญเพื่อเป็นที่พึ่งในสัมปรายภพ พระกุมารมี

ธรรมะ ประช เผชิญหน้า พญามัจจุราช โศกพระทัย เพราะเมื่อเห็นการเตรียมตัวตายของพระกุมารแล้ว มั่นใจว่า พระโอรสจะต้องไปสู่สุคติอย่างแน่นอน นอกจากนี้ พระองค์ยังถวายมหาทานแด่ภิกษุสงฆ์ พร้อมทั้งอุทิศส่วนกุศล ไ

บทความนี้กล่าวถึงการเผชิญหน้ากับพญามัจจุราชและการเตรียมตัวตายของพระกุมาร พระราชาถวายมหาทานแด่ภิกษุสงฆ์และอุทิศส่วนกุศลให้พระกุมาร ขณะนั้นเทพบุตรได้มาประกาศคุณพระรัตนตรัยซึ่งทำให้ผู้ยึดเอาพระรัตนตรัยเป

ธรระพี ประช พิชิต ความโศก ด้วยสัจธรรม ៣៤៩ สรรพสัตว์ล้วนบ่ายหน้าไปสู่ความตาย ซึ่งติดตามตัวเรา มาพร้อมๆ กับการลืมตาขึ้นมาดูโลก เหมือนดอกเห็ดที่ผุดขึ้นมา พร้อมกับดินฉะนั้น เราทั้งหลาย ไม่สามารถหนีพ้นจากป

บทความนี้เสนอแนวคิดเกี่ยวกับความตายว่าเป็นการเปลี่ยนที่อยู่มากกว่าความกลัว สอนให้เราฝึกฝน ทำจิตใจให้หยุดนิ่งเพื่อหลุดพ้นจากการเกิดใหม่ โดยนำเสนอข้อความจากพระบาลีใน อนนุโสจิยชาดก เพื่อเสริมสร้างความเข้

ธรระพี ประช พิชิต ความโศก ด้วยสัจธรรม สวยงามมาก บิดามารดาตั้งชื่อให้ว่า สัมมิลลหาสินี แต่ด้วย ความที่เป็นผู้จุติลงมาจากพรหมโลก จึงทำให้ใจใสบริสุทธิ์มาก เมื่อคณะพราหมณ์ได้เดินทางมาถึงหมู่บ้านนั้น มหาชน

เรื่องราวเกี่ยวกับธิดาของพราหมณ์ที่มีใจบริสุทธิ์และการเลือกชีวิตอันสงบเพื่อแสวงหาความหลุดพ้นจากทุกข์ โดยไม่ต้องการครองเรือน ตามปณิธานของพระโพธิสัตว์ที่ต้องการบวช. หลังจากการแต่งงานและความเสียดายที่ไม่

ธรระพี ประช พิชิต ความโศก ด้วยสัจธรรม ๓๕๕ พระโพธิสัตว์ตอบว่า "เมื่อครั้งยังเป็นคฤหัสถ์นางเป็น ภรรยาของเรา” มหาชนก็ยิ่งแปลกใจที่ไม่เห็นพระโพธิสัตว์ แสดงอาการเสียใจอะไร จึงถามว่า “แม้พวกข้าพเจ้า ยังทำใจ

บทความนี้กล่าวถึงการเรียนรู้การเผชิญกับความโศกผ่านหลักธรรมคำสอนของพระโพธิสัตว์ ที่ชี้ให้เห็นถึงความไม่ถาวรของชีวิตและธรรมชาติของความตาย เมื่อพระโพธิสัตว์พูดถึงประสบการณ์ชีวิตเก่าของเขา ในฐานะสามีของนา

ธรรมะ ประช หมดโศกเพราะหมดอาลัย ៣៨០ รุ่งเรือง ชาวประชาอยู่ร่วมกันฉันพี่น้อง เวลาไปที่ใดก็ไม่ต้อง ปิดประตูบ้านเพราะไม่มีโจรขโมย เมื่อพระราชาสวรรคตด้วย โรคาพาธบางอย่าง พระมเหสีมีความทุกข์โทมนัสเศร้าโศกเส

เรื่องราวนี้เล่าถึงความเศร้าโศกของพระมเหสีต่อการสวรรคตของพระราชา ขณะที่พระบรมโพธิสัตว์ผนวชเป็นฤาษีและปรารถนาที่จะช่วยสาวกที่กำลังทุกข์ใจ แสดงให้เห็นถึงการค้นหาความหมายของชีวิตและการทำให้หมดโศกผ่านการเ

ธรระพี ประช ธรรมรักษาผู้ประพฤติ ธรรม ๔๐๕ ส่วนในทางปฏิบัติ หลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านได้ สละชีวิต ทําใจหยุดนิ่งกลับเข้าไปสู่ภายใน แล้วท่านเข้าไปค้นพบว่า ตัวตนเนื้อหนังที่แท้จริงของธรรมะนั้น อยู่ภา

ในเนื้อหาเกี่ยวกับการค้นพบของหลวงปู่วัดปากน้ำ ที่สละชีวิตเพื่อเข้าสู่ภายใน พบว่า ดวงธรรมที่แท้จริงอยู่ในทุกคนที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ สื่อถึงความสำคัญของดวงนี้ที่ทำให้คนมีชีวิตอยู่ได้ เพราะดวงธรรมนี้จะ

ธรระพี ประช ตัด อาลัยไปนิพพาน ๔๕๕ เวลาธรรมกายเป็นเวลาที่ทรงคุณค่ายิ่ง ที่เราจะมา ปฏิบัติธรรมร่วมกัน หยุดใจไว้ในที่เดียวกัน คือ ที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ แม้จะอยู่คนละสถานที่ แต่เราก็สามารถรวมใจเป็น หนึ

เวลาแห่งธรรมกายเป็นเวลาที่มีคุณค่าสำหรับการปฏิบัติธรรมร่วมกัน โดยการหยุดใจที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 เราสามารถรวมใจเป็นหนึ่งเดียวและนำมาซึ่งความสุขและความบริสุทธิ์ การสร้างสันติสุขไม่น่าเป็นไปไม่ได้ โดยท

ธรระพี ประช ตัด อาลัยไปนิพพาน ๔๕๗ ไม่ทราบจริงๆ ว่าตั้งครรภ์มาแล้วก่อนบวช แต่ศีลยังบริสุทธิ์อยู่ ไม่มีด่างพร้อย เหล่าภิกษุณีจึงพานางไปยังสำนักของพระเทวทัต เพื่อปรึกษาในเรื่องนี้ว่าจะทําอย่างไรดี พระเทว

เรื่องราวเล่าว่า ภิกษุณีได้ตั้งครรภ์มาแล้วก่อนบวชโดยยังคงรักษาศีลบริสุทธิ์ ภิกษุณีถูกนำไปปรึกษาพระเทวทัตซึ่งมีความกังวลเรื่องชื่อเสียง ต่อมา นางได้ยืนยันความบริสุทธิ์และขอให้ไปยังพระศาสดา พระบรมศาสดาท

ธรระพี ประช ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ(๑) ๔๖๓ การเข้าถึงพระธรรมกาย คือ เป้าหมายของการเกิดมา เป็นมนุษย์ การปฏิบัติธรรมก็เพื่อให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายในตัว ซึ่งเป็นกรณียกิจ คือ กิจที่พึงกระทำอย่างยิ่ง และต้

การเข้าถึงพระธรรมกายถือเป็นเป้าหมายสูงสุดของมนุษย์ การปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอจะช่วยให้ใจบริสุทธิ์และมีพลังในการทำลายอุปสรรค ภายในพระบาลีมีการกล่าวถึงความเสื่อมจากทิฐิมานะที่เกิดจากการยึดมั่นในสิ่งที่

ธรรมะ ประช ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ(๑) ๔๖๔ สําคัญตนว่าดีกว่าผู้อื่น เก่งกว่าผู้อื่น เมื่อถูกแนะนำตักเตือน จะไม่ยอมรับฟัง นี่เป็นสิ่งที่อันตรายมาก ดังเรื่องที่เกิดขึ้นในสมัยพุทธกาล คือ คนรับใช้ใกล้ชิด ขอ

บทความนี้พูดถึงธรรมะเกี่ยวกับทิฐิมานะและการเห็นคุณค่าตนเองหรือความคิดที่ว่าดีกว่าผู้อื่น ซึ่งเป็นอันตราย โดยยกตัวอย่างเรื่องราวในสมัยพุทธกาล เกี่ยวกับสหชาติของเจ้าชายสิทธัตถะและเหตุการณ์สำคัญที่ทำให้พ

ธรระพี ประช ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ(๑) ៤៦៥ เมื่อทรงพิจารณาเห็นโทษของกามคุณแล้ว ทรงเห็น อานิสงส์ของการบวช จึงปลุกนายฉันนะ เพื่อไปนำม้ากัณฐกะ มาให้พระองค์ และก็เสด็จขึ้นม้ากัณฐกะ ทรงควบม้าออกจาก เมืองทัน

เนื้อเรื่องกล่าวถึงเจ้าชายสิทธัตถะที่พิจารณาเห็นโทษของกามคุณและตัดสินใจที่จะบวช โดยมีนายฉันนะไปนำม้ากัณฐกะมาให้ พระองค์จึงเปลื้องเครื่องทรงและส่งม้ากลับไป เมื่อลับสายตาม้า กัณฐกะสิ้นใจตายและไปเกิดเป็น

ธรระพี ประช ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ(๑) ๔๖๗ เพราะพระพุทธเจ้าและพระธรรมเป็นของข้าพเจ้า พระลูกเจ้า ของข้าพเจ้าได้ตรัสรู้พระธรรมแล้ว พวกท่านมีชื่อต่างกัน มีโคตรต่างกัน มีชาติต่างกัน มีสกุลต่างกัน ได้มาบวชอ

เนื้อหาเกี่ยวกับพระฉันนะที่ถูกตำหนิโดยพระภิกษุอื่น เน้นความสำคัญของการกระทำที่เหมาะสมในฐานะสมณะและผลกระทบต่อความเลื่อมใสของประชาชน พระพุทธเจ้าตรัสเตือนเกี่ยวกับการกระทำที่ไม่เหมาะสมและส่งผลเสียต่อการเ

ธรรมะ ประช ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ(๑) ៤៦៨ เลื่อมใสของมหาชนที่มีความเลื่อมใสอยู่แล้ว” แม้ท่านถูก พระพุทธองค์ตักเตือนแล้ว ท่านยังทําตัวเหมือนเดิมอีก จนเป็น เหตุให้พระพุทธองค์ ทรงบัญญัติสิกขาบทหลายสิกขาบท

บทความนี้กล่าวถึงอันตรายของทิฐิมานะที่ทำให้ผู้คนไม่สามารถรับรู้ถึงคุณธรรมและธรรมะได้ แม้ว่าท่านจะมีความรู้หรือได้รับการสอนจากพระพุทธเจ้า การทำลายทิฐิมานะนั้นสำคัญเพราะมันทำให้ใจเปิดรับความรู้และธรรมะไ

ธรระพี ประช ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ(๒) ๔๗๑ ความเพียรเป็นกุญแจดอกสำคัญ ที่จะทำให้เราล่วงพ้น จากความทุกข์ได้ ถ้าปราศจากความเพียรแล้ว ยากที่จะหลุด พ้นจากห้วงทุกข์ในสังสารวัฏนี้ไปได้ ฉะนั้น ความเพียรในการ

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของความเพียรในการปฏิบัติธรรม ซึ่งเป็นกุญแจที่ช่วยให้มนุษย์หลุดพ้นจากทุกข์ในสังสารวัฏ หากปราศจากความเพียร เราจะไม่สามารถพัฒนาจิตใจไปสู่การเข้าถึงพระรัตนตรัยได้ การมีบัณฑิตหรือ

ธรระพี ประช ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ(๒) ๔๗๓ ทรงรู้เรื่องจากภิกษุทั้งหลาย จึงรับสั่งให้ตามพระฉันนะมาเข้า เฝ้าพลางตรัสสอนว่า “อย่าไปกล่าวหาพระอัครสาวกทั้งสอง เพราะตำแหน่งต่างๆ ที่ได้รับนั้น ล้วนได้มาด้วยบ

ข้อความนี้สื่อถึงการสอนของพระพุทธเจ้าที่เน้นการไม่กล่าวหาผู้อื่นและให้คบหากับกัลยาณมิตรที่ดี โดยเฉพาะอัครสาวกที่ได้มาด้วยบุญ พร้อมกับแนะนำให้หลีกเลี่ยงมิตรชั่ว เพื่อช่วยนำพาให้บรรลุธรรมที่ประเสริฐ ในข

ธรรมะ ประช ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ(๒) ๔๗๔ เพราะฉะนั้น เมื่อพระพุทธองค์ทรงดับขันธปรินิพพานแล้ว พระอานนท์จึงได้ประกาศท่ามกลางสงฆ์ว่า “ข้าแต่ท่านผู้เจริญ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสสั่งข้าพเจ้าไว้ ก่อนจะเสด็จด

ในขณะที่พระพุทธองค์เสด็จดับขันธปรินิพพาน พระอานนท์ได้ประกาศให้สงฆ์ทราบถึงการลงพรหมทัณฑ์แก่พระฉันนะ เพื่อให้พระฉันนะสามารถทำตามความประสงค์โดยไม่มีการกล่าวตักเตือน ซึ่งแสดงถึงการเคารพกันระหว่างพระอานนท์

ธรระพี ประช ทำลายข่าย คือ ทิฐิมานะ(๒) ๔๗๕ พระอานนทเถระได้กล่าวกับพระฉันนะว่า “ดูก่อนฉันนะ สงฆ์ได้มีบัญชาให้เรามาลงพรหมทัณฑ์ท่าน” พระฉันนะถามว่า “ข้าแต่ท่านพระอานนท์ พรหมทัณฑ์นั้นได้แก่สิ่งใดขอรับ” พระ

ในบทนี้ พระอานนท์ได้ชี้แจงความหมายของพรหมทัณฑ์ให้พระฉันนะฟัง ซึ่งมีความหมายว่า การไม่ถูกตักเตือนจากสงฆ์ หลังจากที่พระฉันนะถูกพรหมทัณฑ์จึงตระหนักได้ว่าเขากำลังถูกสร้างความเสียใจ เมื่อเขาได้อยู่ตามลำพัง

ธรรมะ ประช ธรรมกาย ต้น แหล่งแห่งความสุข ៤៨២ ขยายกว้างออกไป จิตใจก็ขยายออกไปไร้ขอบเขต ยิ่งขยาย ออกไปมาก ความสุขก็พรั่งพรูออกมามาก มีความเบิกบาน เป็นสุขทั้งวันทั้งคืน *เหมือนพระมหากัปปินะ ก่อนบวชท่านเป็

เนื้อหานี้พูดถึงการเข้าถึงความสุขที่แท้จริงผ่านธรรมกายของพระมหากัปปินะ ซึ่งหลังจากสละราชสมบัติและบวชเป็นพระสงฆ์ ท่านได้เข้าถึงกายธรรมและรู้สึกถึงความสุขที่พลุ่งพล่านเหมือนถูกเติมเต็ม พระพุทธเจ้าตรัสว่

ธรระพี ประช ธรรมกาย ต้นแหล่งแห่งความสุข ៤៨៣ ธรรมกายหมดกิเลสแล้ว ตัดเครื่องผูกในโลกนี้ได้แล้ว พบกับ ความสุขที่แท้จริงจึงเปล่งอุทานอย่างนั้น” พระพุทธองค์ทรงเรียกพระมหากัปปินะ เข้ามาใน ท่ามกลางสงฆ์ ถามท่

พระมหากัปปินะเล่าให้ฟังถึงชีวิตในอดีตเมื่อเป็นพระราชา ที่ต้องแบกรับภาระมากมาย จนไม่มีเวลาสำหรับตัวเอง แต่เมื่อเข้าถึงธรรมกาย ก็สามารถปล่อยวางภาระและค้นพบความสุขที่แท้จริง ทำให้จิตใจมีความสุขตลอดเวลา ห